Święta Maria Dominika Mazzarellom.d.mazzarello[1]

 

Współzałożycielka Córek Maryi Wspomożycielki ( Sióstr Salezjanek)

Święta Maria Dominika urodziła się w 1837 roku. Już jako młoda dziewczyna, pracując w gospodarstwie rodziców, przejawiała wielki kult dla Matki Bożej, a czas wolny poświęcała wychowaniu sierot, których wiele żyło w okolicy. Początek lat 60. XIX wieku przyniósł dwa ważne wydarzenia w życiu Marii Dominiki. Przede wszystkim spotkała wielkiego kapłana i pedagoga Jana Bosko, który szybko stał się jej duchowym i życiowym przewodnikiem, po drugie zaś dosięgła ją epidemia tyfusu, szalejąca w północnych Włoszech. Maria wydobyła się z choroby, ale nigdy już nie doszła do dawnej siły, dlatego nie mogła już dłużej pracować na roli. Zarabiała na utrzymanie swoje i swych licznych podopiecznych krawiectwem, a tajemnice rzemiosła przekazywała dziewczętom z okolicy. Maria Dominika postanowiła uczynić dla zaniedbanych dziewcząt to, co św. Jan Bosko zrobił dla chłopców – zapewnić im dom i wychowanie. W roku 1865 Jan Bosko przyjechał do Mornese, by założyć tam kolejną szkołę. Ujrzawszy jednak, jak wspaniale radzi sobie jego uczennica, uznał że jego obecność nie jest konieczna. Namówił za to Marię, by wspólnie ze swymi dziesięcioma towarzyszkami złożył śluby zakonne, pomógł spisać regułę, i tak powstał pierwszy dom Kongregacji Córek Maryi Wspomożycieli, a Maria wspomozycielka[1]Dominika została jego przełożoną. Choć Maria Dominika nigdy nie ukończyła szkoły, okazała się świetną organizatorka i przywódczynią, a swą pasją potrafiła zarazić innych. Po kilku latach powstały kolejne domy i wspólnoty: we Francji, Włoszech i Ameryce Południowej. Maria Dominika umarła w roku 1881, a ostatniego namaszczenia udzielił jej sam święty Jan Bosko.

Modlitwa:      

Panie Boże, który sprawiłeś, że święta Maria Dominika poświęciła swe życie pomagając biednym dziewczętom, spraw abyśmy i my nigdy nie zapominali o ludziach w potrzebie. Amen.